💁♀️ Jak chwalisz? Jak zachęcasz? Jakie wyzwania stawiasz swojemu dziecku?
Według Uniwersytetu Harvard:
✅ Wewnętrzna motywacja do poznawania otaczającego nas świata (która nota bene zaczyna się już w okresie niemowlęcym).
Oto dobry kierunek:
➡️ Podążaj za wskazówkami dziecka.
Niemowlęta naturalnie kierują się w stronę nowych obiektów i zdarzeń. Odwracają wzrok od obiektów, które są zbyt znajome, ale także od nowych, które są zbyt złożone. Jest to czasami nazywane „efektem Goldilocks”: rzeczy są interesujące, gdy są nowe, ale nie zbyt nowe. Podczas interakcji z niemowlętami zauważaj, na co zwracają uwagę i angażuj się w ich zainteresowania.
➡️ Wzbudzaj ciekawość.
Nawet niemowlęta chcą odkrywać przedmioty – zwłaszcza te, które zachowują się w zaskakujący sposób. Kiedy upuszczają coś na podłogę lub rzucają, próbują zobaczyć, co stanie się dalej. Zapewnij dzieciom możliwość interakcji z nowymi przedmiotami – i pozwól im prowadzić i uczyć się!
➡️ Zachęcaj dzieci do zabawy w odkrywanie.
Dzieci w każdym wieku spontanicznie angażują się w zabawę, gdy mają taką możliwość. Składniki zabawy są dokładnie tymi, które napędzają naukę: zabawa jest wewnętrznie motywująca, stanowi okazję do nowych doświadczeń i uczenia się od innych, wymaga aktywnego zaangażowania i może wzmocnić więzi społeczne i zmniejszyć stres. Kiedy życie jest zajęte lub chaotyczne, może być trudno znaleźć czas i przestrzeń, aby zachęcić dzieci do zabawy, ale jest to ważny aspekt rozwoju.
➡️ Nadaj priorytet interakcjom społecznym podczas nauki.
W erze cyfrowej istnieje wiele edukacyjnych aplikacji komputerowych przeznaczonych dla dzieci, nawet w wieku 6 miesięcy. Jednak nawet najlepiej zaprojektowane i najskuteczniejsze aplikacje nie mogą zastąpić rzeczywistych interakcji społecznych z dorosłymi i rówieśnikami. W jednym z badań niemowlęta uczyły się elementów języka skuteczniej, gdy były twarzą w twarz z nauczycielem lub na wideo. ✅ Najnowsze badania pokazują, że małe dzieci mogą uczyć się z mediów cyfrowych, takich jak tablety z ekranem dotykowym, ale interakcja społeczna podczas tego doświadczenia edukacyjnego wydaje się być niezbędna.
➡️ Stawiaj dzieciom wystarczające wyzwania.
Dzieci są zmotywowane do pracy nad osiągalnymi celami. Od niemowlęctwa wysiłek jest wymagany do utrzymania motywacji, ale sukces musi być możliwy. Tracą motywację, gdy zadanie jest zbyt łatwe, ale także wtedy, gdy jest tak trudne, że jest nie do pokonania. Gry wideo skutecznie wykorzystują tę podstawową zasadę uczenia się, stale zwiększając poziom wyzwania w oparciu o indywidualne wyniki dziecka. Postaraj się dostosować wyzwanie do aktualnych możliwości dziecka i zapewnij szybką informację zwrotną na temat jego wyników.
➡️ Daj dzieciom możliwość działania.
Dzieci są bardziej zmotywowane, gdy mają pewien stopień samostanowienia i mogą decydować o wykonywaniu zadań, które mają dla nich osobiste znaczenie. Kiedy mają wybór projektów lub przynajmniej trochę swobody co do sposobu wykonania zadania, dzieci są bardziej skłonne do pozostania zaangażowanymi.
➡️ Zapewniaj zachęty tylko wtedy, gdy jest to konieczne.
Kiedy dzieci są nagle nagradzane za coś, co lubią i robią swobodnie, mogą zacząć robić to tylko wtedy, gdy wiedzą, że otrzymają później rekompensatę. Tam, gdzie to możliwe, wykorzystuj naturalną ciekawość dzieci i ich skłonność do dążenia do osiągalnego celu, zamiast obiecywać nagrodę.
➡️ Chwal proces, a nie wynik.
Kiedy chwalimy dzieci za ich intelekt lub poziom umiejętności – albo za ocenę lub złoty medal, który otrzymały – może to prowadzić do orientacji na wyniki. Mogą być zmotywowane do osiągania większej liczby nagród, ale mogą też nauczyć się unikać trudnych działań, w których mogą nie być wybitne, w obawie przed negatywną oceną. Presja związana z wynikami wzrasta, gdy dzieci awansują w szkole i wiąże się z depresją i lękiem, a także zmniejszoną radością z nauki. Kiedy chwalimy dzieci za ich wysiłek i pomagamy im postrzegać niepowodzenia jako okazję do nauki i poprawy (zamiast po prostu skupiać się na wyniku), będą one bardziej zmotywowane do ciężkiej pracy i bardziej prawdopodobne, że uwierzą, że mogą osiągnąć to, do czego się przyłożą.
➡️ Utrzymuj bliski kontakt z nastolatkami.
Okres dojrzewania to czas, w którym wielu młodych ludzi podejmuje ryzyko i przekracza granice. Trend ten odzwierciedla w dużej mierze naturalną skłonność do nowych i ekscytujących doświadczeń, które maksymalizują możliwości uczenia się i są ważne w przejściu do niezależności.
W miarę jak nastolatki stają się bardziej zmotywowane aprobatą rówieśników, podążanie za liderami podejmującymi ryzyko lub wyróżnianie się poprzez przekraczanie granic może być społecznie satysfakcjonujące. Jednak nastolatki z bliskimi relacjami rodzinnymi są mniej podatne na podejmowanie ryzyka. Wysokie wsparcie rodzicielskie i otwarty dialog wiążą się z mniejszą liczbą zachowań problemowych, w tym mniejszym nadużywaniem substancji odurzających i przestępczością. Bądź empatyczny i wspierający, wiedząc, że młodzież przechodzi zmiany w mózgu, ciele i relacjach społecznych, które mogą sprawić, że ryzykowne zachowania staną się dla nich atrakcyjne. Utrzymuj otwarte linie komunikacji i miej nastolatków na oku.